Pixar

Dinsdagmiddag 16 oktober ben ik afgereisd naar Amsterdam-Zuid om daar een bezoek te brengen aan Amsterdam EXPO, en specifieker: een expositie over Pixar. Pixar is een bedrijf dat animatiefilms maakt, zoals bijvoorbeeld Toy Story, Finding Nemo en Cars (Pixar). Amsterdam EXPO is een nieuwe tentoonstellingsruimte waar exposities met een populairwetenschappelijk en/of –historisch karakter te zien zijn die in het buitenland reeds hun succes bewezen hebben. Het doel is om een nieuwe dynamiek toe te voegen aan de zakelijke Amsterdamse Zuidas (Amsterdam Expo). In dit geval was er dus een expositie gericht op film.

Entree

Het idee om bezoek te nemen bij Pixar kwam door een opdracht voor MMD. Voorafgaand aan mijn bezoek heb ik natuurlijk ooit wel films gezien die gemaakt zijn door Toy Story, dus ik wist een beetje waar het over zou gaan. De presentatie van het werk binnen de expo had ik echter geen idee van.

Vooraf had ik een kaartje gekocht, deze kostte 15 euro. Pittig aan de prijs, waardoor mijn verwachtingen enigszins stegen.

Meteen bij het betreden van de expositie viel me een quote op die groot op de muur stond. “The art challenges technology, and the technology inspires the art.” – John Lassater, Chief Creative Officer bij Pixar. Mooi gesproken over hoe het een het ander ondersteunt, en niet zonder elkaar zou kunnen.

In de eerste ruimte hing een tijdlijn met daarop mijlpalen uit de geschiedenis van Pixar. Verder hing er nog iets over wat er allemaal komt kijken bij het maken van een animatiefilm. De overige zalen waren grotendeels gevuld met tekeningen en maquettes. Dit was dan ook iets wat me opviel. Je ziet als consument alleen het eindresultaat, een digitale animatie, en dan vergeet je wel eens waar het allemaal mee begint. Het begint met veel schetswerk, heel veel schetswerk. Dit werk wordt gemaakt met verschillende middelen, namelijk: potlood, inkt, viltstift, collage, digitale schildering, acryl, aquarel, stencil en gouache.

Ook was er, gelukkig, nog een bioscoopzaal waar een film draaide over de geschiedenis van Pixar. Deze duurde echter zo lang dat ik na een minuut of 20 verder ben gegaan. Het idee was dus goed, alleen het duurde naar mijn mening te lang om de aandacht vast te houden. Je kon niet even gaan zitten en er naar kijken. Uiteindelijk heb ik in totaal ruim een uur rondgelopen daar.

Wat ik zelf graag had willen zien is hoe de animatie gemaakt wordt, daar werd hier geen aandacht aan besteed. Hoe gaat zo iemand te werk op een computer. Het is voor mij iets onvoorstelbaar hoe het gemaakt wordt, dus daar had ik graag iets over willen leren. Ook vind ik het jammer dat er binnen geen foto’s gemaakt mochten worden. Ik heb toch wel wat mooie dingen gezien die ik graag vastgelegd had.

Gelukkig was het er niet heel druk, dus kon ik op mijn gemak alles bekijken zonder dat er anderen voor stonden. In geval van drukte hadden ze ook een slimme oplossing, je moest namelijk tickets kopen voor een bepaald uur, en dan mocht je op dat tijdstip naar binnen. De doelgroep bestaat eigenlijk gewoon uit de doelgroep van Pixar, de mensen die van de films houden dus. Dit is een heel erg gevarieerde groep, mannen en vrouwen, jong en oud.

Net als de films is dit vermaak. Zien hoe het vermaak ontstaat en gemaakt wordt. Het is niet echt iets wat je twee keer hoeft te zien, dus daarom is het niet voor herhaling vatbaar. Dat betekent echter niet dat het geen aanrader is, want voor mensen die van Pixar houden is dat het zeker. Moet je er wel even 15 euro voor neerleggen.

http://www.amsterdamexpo.nl/amsterdamexpo/